Waar ligt je grens? Waar hou je op? Is dat aan de binnenkant van je huid? Aan de buitenkant? Hoort de eerste tien centimeter lucht om je heen ook nog bij jou? De eerste meter? Vijf meter? Zover je aandacht reikt? En hoe is dat als je ogen dicht zijn?
Die persoonlijke grenzen zijn dan helemaal niet zo duidelijk..
Dat wat onduidelijke gevoel over waar jij ophoudt, gebruik je als voorbereiding op je oefening. Want voor je begint, verbindt je jezelf zo goed mogelijk met iedereen die Zhineng doet, maar
natuurlijk ook met de andere mensen, de dieren, de planten, de natuur, de aarde, de zon, de wereld, het universum, het zijn, het niet-zijn. Niets staat op zichzelf en alles werkt op elkaar in. Dat gevoel van verbondenheid en grenzeloosheid krijg je heel makkelijk als je je ogen dichtdoet
Gebruik dat gevoel en maak jezelf naar alle kanten groter. Denk jezelf door de muren van de ruimte waar je in staat, door bos en stad, over de zee, naar de horizon en vandaar langs de zon, de planeten, de sterren tot ver voorbij de melkweg, tot diep in het niets. Omarm die ruimte en beleef de ruimte alsof die in je zit, alsof je het heelal omspant. Sterren twinkelen door je lichaam, kometen kriebelen je met hun staart, de maan houdt je hoofd koel, de zon verwarmt je buik. Het universum barst van de energie en je mag nemen wat je nodig hebt. Grenzen zijn er alleen maar omdat je die verwacht.
Peter Veen – 25062009